2 ΑΠΡΙΛΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

2 ΑΠΡΙΛΗ: ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΡΩΩΝ στις 10.30


ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ
ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΑΓΩΝΑΣ-ΡΗΞΗ-ΑΝΑΤΡΟΠΗ Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Τρομερή επίθεση στα εργατικά δικαιώματα και στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων έχει εξαπολύσει, από κοινού η κυβέρνηση της Ν.Δ με την Ε.Ε. Η κυβέρνηση, αξιοποιώντας την κρίση και βασιζόμενη στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές συνταγές της Ε.Ε, επιβάλλει ένα νέο γύρο αντιλαϊκών πολιτικών με αιχμές το πάγωμα των μισθών, την ανατροπή των όρων συνταξιοδότησης των γυναικών στο Δημόσιο και την υπονόμευση των κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή, περιστέλλονται δημοκρατικά δικαιώματα και ποινικοποιούνται οι κοινωνικοί αγώνες, προκειμένου να θωρακιστεί το μπλοκ εξουσίας από ενδεχόμενες κοινωνικές εκρήξεις.

Πιο συγκεκριμένα, με πρόσχημα τη μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3%, η κυβέρνηση αποφάσισε το πάγωμα -ουσιαστικά τη μείωση των μισθών- με βάση τον τρέχοντα πληθωρισμό, για 1εκατ. συνταξιούχους και εργαζόμενους του Δημοσίου. Ειδικότερα, κανένας μισθωτός του δημοσίου δεν θα πάρει αύξηση για το 2009. Στη θέση των αυξήσεων θα δοθεί εφάπαξ βοήθημα 300 ευρώ σε όσους έχουν μικτές αποδοχές από 1500 -1700 ευρώ και 500 ευρώ σε όσους έχουν μικτές αποδοχές κάτω από 1500 ευρώ. Όσοι έχουν μικτές αποδοχές πάνω από 1700 ευρώ δε θα πάρουν κανενός είδους οικονομική ενίσχυση. Με βάση αυτά τα δεδομένα, η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων δεν θα πάρει κανενός είδους αύξηση. Πέρα, όμως, από τις άμεσες επιπτώσεις, το πάγωμα των μισθών μεταφράζεται, σε ένα διαρκές φρενάρισμα της μισθολογικής εξέλιξης των υπαλλήλων, αφού οι ετήσιες αυξήσεις αθροίζονται σε βάθος χρόνου η μία με την άλλη, αλλά και σε μείωση των τελικών συντάξιμων αποδοχών τους, στο βαθμό που η σύνταξη υπολογίζεται με βάση το βασικό μισθό και όχι τα διάφορα βοηθήματα.

Στην πράξη, τα μέτρα αυτά στην πράξη καθιερώνουν την αντίληψη ότι οι εργαζόμενοι των 1.200 ευρώ είναι υψηλόμισθοι και ότι είναι αναγκαίο να υπάρξει μια ριζική εξίσωση προς τα κάτω των απολαβών όλων των εργαζομένων ως βασική προϋπόθεση για την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Επίσης, τα παραπάνω μέτρα ανοίγουν το δρόμο για την αντικατάσταση των ποσοστιαίων αυξήσεων με επιδόματα, πραχτική που μπορεί να οδηγήσει σε διαρκή μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων. Επιπλέον, ιδεολογικά, εξαπολύουν μια επίθεση στη μόνιμη και σταθερή εργασία, καθώς έχουν επενδυθεί με το ιδεολόγημα ότι οι προνομιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι, μια και δε ζουν στην εργασιακά ανασφάλεια, δεν δικαιούνται να απαιτούν αυξήσεις, αλλά οφείλουν να πληρώσουν για την κρίση και το δημόσιο χρέος. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, ανοίγει ο δρόμος για την επέκταση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο τομέα και την ενοχοποίηση της σταθερής απασχόλησης, η οποία θα πρέπει να θεωρείται στο εξής προνόμιο και άρα να υπο –αμείβεται.

Παράλληλα, στον ιδιωτικό τομέα έχει εξαπολυθεί ένα πραγματικό πογκρόμ σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, με απολύσεις, μειώσεις μισθών και ευέλικτη ρύθμιση του εργασιακού χρόνου, με προτροπή μάλιστα του ίδιου του πρωθυπουργού που δηλώνει θερμός υποστηρικτής της άτυπης, μαύρης και ελαστικής εργασίας. Και όλα αυτά, όταν τα καθαρά κέρδη των εισηγμένων στο χρηματιστήριο επιχειρήσεων αυξήθηκαν κατά 180% το διάστημα 2003-2007, ενώ την τελευταία τετραετία χαρίστηκαν περίπου 9δις. ευρώ σε 50.000 επιχειρήσεις. Δε συμμετείχε η εργατική τάξη στα κέρδη της καπιταλιστικής ανάπτυξης της τελευταίας δεκαετίας, παρά το γεγονός ότι η τελευταία βασίστηκε στην υπερεκμετάλλευσή της και καλείται σήμερα να πληρώσει το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της κρίσης του κεφαλαίου! Αυτή είναι η επιλογή της κυβέρνησης και της Ε.Ε που αφορά όλους τους εργαζόμενους τόσο στο δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα: πάγωμα μισθών και επέκταση της ελαστικής εργασίας στο δημόσιο τομέα, ανεργία, υποαπασχόληση και υπερεκμετάλλευση στον ιδιωτικό. Μια εικόνα ταξικού πολέμου απέναντι στις δυνάμεις της εργασίας, υπό τη συναίνεση του ΠΑ.ΣΟ.Κ, που αποδέχεται την ιερότητα του Συμφώνου Σταθερότητας και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που συνδιαλέγονται με την εργοδοσία, βάζοντας φραγμούς στην ανάπτυξη ανεξάρτητων ταξικών αγώνων με προοπτική ρήξης και ανατροπής.

Την ίδια στιγμή, ανοίγει ξανά στην ελληνική κοινωνία το ασφαλιστικό ζήτημα. Ένα χρόνο μετά το νόμο Πετραλιά που οδήγησε στην κατάρρευση των ταμείων, τη μετατόπιση των εργοδοτικών οφειλών στις πλάτες των εργαζομένων και στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η κυβέρνηση αξιοποιώντας την επικείμενη απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου προχωράει στην εξίσωση των χρόνων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο Δημόσιο. Η έξοδος από το Δημόσιο θα γίνεται στα 65, γεγονός που μεταφράζεται σε αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών έως και 17 χρόνια. Ταυτόχρονα, η μετατροπή των ασφαλιστικών ταμείων σε επαγγελματικά σημαίνει ότι το κράτος δεν θα εγγυάται τίποτα απολύτως και το ύψος των συντάξεων θα καθορίζεται από τις χρηματιστηριακές αποδόσεις των αποθεματικών των ταμείων. Ανοίγει, με άλλα λόγια, ο δρόμος για την εξατομίκευση της ευθύνης γύρω από την κοινωνική ασφάλιση και την μετατροπή των συντάξεων σε βοηθήματα που θα πρέπει να συμπληρώνονται από ιδιωτικούς ασφαλιστικούς φορείς, όπου το αυτονόητο δικαίωμα στην ασφάλιση θα καθορίζεται από το μηχανισμό της αγοράς και της κερδοσκοπίας.

Γι’ αυτό το λόγο, μολονότι δίνονται 28δις ευρώ στις τράπεζες, χωρίς καμιά δημόσια εγγύηση, και διατηρούνται τα χαμηλά επίπεδα φορολόγησης των καπιταλιστικών κερδών, τα ταμεία αφήνονται στην κατάρρευση, αδυνατώντας να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Στο τομέα της υγειονομικής περίθαλψης (ΟΠΑΔ), καταγγέλλονται οι συμβάσεις του Δημοσίου με τους γιατρούς, τα φαρμακεία και τα διαγνωστικά κέντρα, με αποτέλεσμα οι δημόσιοι υπάλληλοι να βάζουν το χέρι στη τσέπη, παρά τις αυξημένες εισφορές τους στο ταμείο. Στο νέο προϋπολογισμό δεν περιλαμβάνεται το ετήσιο ποσό των 1,5 δις ευρώ για το ταμείο, με προοπτική την πλήρη ιδιωτικοποίηση των δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη. Αντίστοιχα, στο ταμείο πρόνοιας (ΤΠΔΥ) 15.500 συνταξιούχοι περιμένουν τη χορήγηση του εφάπαξ. Η αναμονή συνεχώς αυξάνεται με προοπτική να φτάσει τους 36 μήνες γιατί, λόγω των αντιασφαλιστικών νόμων, προβλέπεται και για φέτος μεγάλη φυγή υπαλλήλων. Σε ανακοίνωσή του το Ταμείο γνωστοποίησε ότι έχει χάσει στο τζόγο το 45% των αποθεματικών του, ενώ από τα δομημένα ομόλογα έχουν χαθεί πάνω από 240 εκ. €.

Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να επιτρέψουν στο κεφάλαιο και στους πολιτικούς του εκφραστές να αξιοποιήσουν την κρίση και να μετατοπίσουν ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες του κόσμου της μισθωτής εργασίας. Οι εργαζόμενοι δεν χρωστάμε τίποτα, αντίθετα διεκδικούμε όλα όσα μας ανήκουν. Με τους αγώνες μας να μπούμε εμπόδιο στα σχέδια τους και να απαιτήσουμε πολιτικές που να βελτιώνουν τη ζωή μας. Να συγκρουστούμε με την πολιτική της συναίνεσης και του συμβιβασμού, με την λογική του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Να συμβάλουμε να αναπτυχθεί μια νέα ανεξάρτητη ταξική ενότητα των εργαζομένων. Η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή βρίσκεται στην ανάπτυξη εργατικών, ταξικών αγώνων και όχι στην αδράνεια, την αδιαφορία, το συμβιβασμό. Να κάνουμε προσωπική μας υπόθεση την επιτυχία της απεργίας στις 2 Απρίλη. Να κατακλύσουμε τους δρόμους με την ελπίδα του αγώνα και της ρήξης. Να αποτελέσει η 2 Απρίλη το πρώτο βήμα για την ανατροπή της αντιεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-κεφαλαίου- Ε.Ε.

Διεκδικούμε:
• Το Κράτος να διασφαλίσει τα αποθεματικά του Ταμείου Πρόνοιας Δημόσιων Υπαλλήλων και να δοθούν τα απαραίτητα κονδύλια στον ΟΠΑΔ. Άμεση καταβολή της σύνταξης και του Εφάπαξ. Ούτε ένα € στις Τράπεζες και το Κεφάλαιο. Αυξήσεις ΤΩΡΑ σε ΜΙΣΘΟΥΣ και Συντάξεις. 1.400 ευρώ κατώτερος μισθός.
• Να δοθούν πίσω όλα τα κλεμμένα. Εγγύηση του κράτους για τα αποθεματικά ΟΛΩΝ των ταμείων. Κατάργηση της εργατικής εισφοράς για την ασφάλιση και την περίθαλψη. Προστασία της μητρότητας.
• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά. Σύνταξη στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και στα 60 για τους άνδρες. Κάτω τα χέρια από τα Β.Α.Ε. – επέκτασή τους και στο Δημόσιο. Συνταξιοδότηση ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια εργασίας.
• Τα ταμεία στα χέρια των εργαζομένων με βέτο σε κάθε επιχειρηματική και αγοραία λογική διαχείρισης. Ούτε ένα ευρώ από τα αποθεματικά των ταμείων στο χρηματιστήριο. Απαιτούμε τώρα την απαγόρευση της χρήσης των αποθεματικών των ταμείων για παιχνίδια στο χρηματιστήριο.
• Αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν Παιδεία – να καταργηθούν οι αντι-εκπαιδευτικοί νόμοι- Υγεία και Πρόνοια με ουσιαστική αύξηση των δημόσιων δαπανών.
• Μόνιμη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Πλήρη – Σταθερή Εργασία. 7ωρο - 5νθήμερο - 35ωρο.


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ Ν. ΚΥΚΛΑΔΩΝ