Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Το ελληνικό American dream!

Μεταμεσονύχτιο movie night προχτές παρακολουθώντας (στο πολύ καλό greek-movies) το I love karditsa.


Μια καλογυρισμένη συμπαθητική ταινιούλα, οφείλω να πω, που δεν σε κούραζε (σπάνιο για ελληνική) με μπόλικο (εννοείτε) σεξ ,φραπέ, κουτσομπολιό, κλασσική νεοελληνική πραγματικότητα δηλαδή.

Παρουσιάζοντας την όμορφη Καρδίτσα σαν….. φραπεδούπολη.

Χωρίς φυσικά κανένα νόημα ……. η μήπως δεν είναι έτσι;;

Ρεζουμέ:

Ένας συμπαθής νεοέλληνας τεμπελάκος που ασχολείται όλη μέρα με μπάφους , φραπέ, τάβλι, γκόμενες, μικροαπατεωνιές για τα προς το ζην και φυσικά ζώντας στο παιδικό του δωμάτιο, με την αθάνατη ελληνίδα μάνα να τον φροντίζει, σταυροκοπώντας τον όλη μέρα να αποκτήσει «φώτιση» !

Από μορφωτικό επίπεδο τα βασικά...!

Στόχος ζωής:

Να πιάσουν την «καλή» με τον επίσης τεμπελάκο κολλητό του, που κινείτε στο ίδιο μήκος κύματος.

Ξέχασα να πω ότι τα χωράφια-κτήματα παίζουν άφθονα αλλά για δουλειά κουβέντα!

Δεν είναι αυτά για μας βρε…. λένε μεταξύ τους!

Κι όπως όλοι ήμασταν σίγουροι, ήρθε η από μηχανής θεός κι ο συμπαθής αμόρφωτος καταφερτζής φίλος μας ,μέσα από πολλές κωμικοτραγικές περίεργες καταστάσεις ,βρέθηκε με πολλά πολλά λεφτά χωρίς ιδιαίτερη (για να μην πω καμία) προσπάθεια!

Και το νόημα που λέγαμε;

Αυτόματα οι συνειρμοί του φτωχού μυαλού μου, με πήγαν στις παλιές «καλές» ελληνικές ταινίες, από το 50 κιόλας ,

Όπου σε όλες ο σύγχρονος (ανά εποχή) Έλληνας ψάχνει την καλή και φυσικά την βρίσκει, χωρίς κόπο, μέσα από την «διαδικασία» που περιέγραψα παραπάνω.

Από την ιστορική κάλπικη λίρα μέχρι τον Παπαμιχαήλ και τους βουγιουκλακισμούς των ("δημοκρατικών") 70ss!

Ο φτωχός άνεργος που παντρεύετε την πλούσια κόρη του εργοστασιάρχη, η κληρονομιά που έρχεται την κατάλληλη στιγμή από το πουθενά, η απατεωνιά που αφήνει τον ήρωα άφραγκο αλλά και ατιμώρητο εννοείτε!

Κι όλα αυτά με την βοήθεια του καλού θεούλη φυσικά!

Το happy and με τον γάμο και τους εργάτες να χορεύουν ανέμελα στα προαύλια!
(Ακριβώς δηλαδή, όπως μου τα περιέγραφε η ταλαιπωρημένη γιαγιά μου, που «άφησε» τα νιάτα της στα εργοστάσια εκείνες τις δεκαετίες …..!!!)

Και τέλος οι ήρωες μας, ξεφαντώνουν υπό τις ιαχές του μέγιστου Ζαμπέτα!

Το απόλυτο ελληνικό American dream!

Από αυτό δεν κατάφεραν να ξεφύγουν ούτε τα cult 80ss!

Είναι τυχαίο που μεγάλη μερίδα των εφήβων(και όχι μόνο) των 90ss και millennium παραλίγο να κάνουν κουλτούρα το άφθονο απαγορευμένο κατά τα άλλα (…!!)αλβανικό χασίς;;

Τα άφθονα απαγορευμένα κατά τα άλλα (…!!) Ecstasy και κάθε λογής σκόνη, υιοθετώντας τον ευρωπαϊκό τρόπο διασκέδασης;;

Είναι τυχαίο που η super duper επαγγελματική αποκατάσταση των τελευταίων 20+ χρόνων στην χώρα μας, είναι μια θεσούλα αργόμισθου υπαλληλάκου στο δημόσιο;;

Είναι τυχαίο που η μικροαπατεωνιά χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των Ελλήνων;;

Από τον δασκαλάκο που κάνει ιδιαίτερα, ευνοώντας την παραπαιδεία , τον μηχανικό που υπογράφει για ένα έργο που δεν είδε ποτέ , τον υδραυλικό που δεν κόβει απόδειξη , μέχρι εμένα που δεν του την ζητάω «τρώγοντας» τον ΦΠΑ!

Ναι απατεωνιές θεωρούνται αυτά…

Είναι τυχαίο το ότι κάνουμε το τίποτα κάτι και όλα τα σύγχρονα πρότυπα σε άλλες εποχές θα ζούσαν στο περιθώριο;;

Είναι τυχαίο ότι η μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου (μάζα) καρφώνετε σε ανούσια κουτσομπολίστικα προγράμματα, που την κάνουν καταθλιπτική και την κρατάνε κλεισμένη στο καβούκι της;;

Μήπως δεν έχουμε τελικά, καμία σχέση με τους Έλληνες που γνωρίσαμε στο σχολείο και την κουλτούρα τους;;

Μήπως εμείς είμαστε άλλοι όσο κι αν έχουμε πεισθεί για το αντίθετο;;

Το μόνο που μπορώ να πω (απαντήσω) με σιγουριά είναι ότι οι ταινίες μας τελικά δεν έχουν τυχαία ακόμα το ίδιο νόημα…..

Διαβάστε περισσότερα...