Πιο ακριβό το μπάνιο μας στις παραλίες

Ακόμη και τις παραλίες, αλλά και τις λίμνες και τα ποτάμια, νοικιάζει η κυβέρνηση σε δήμους και κατ΄ επέκταση σε ιδιώτες, αναζητώντας έσοδα για να κλείσει τη «μαύρη τρύπα» του προϋπολογισμού και να περιορίσει το δημόσιο έλλειμμα, γεγονός όμως που αντικειμενικά καθιστά δυσχερέστερη την πρόσβαση στη θάλασσα και πιο ακριβό το μπάνιο για τους πολίτες. Η απόφαση αφορά όλες ανεξαιρέτως τις παραλίες του Δημοσίου, πλην εκείνων που έχουν χαρακτηριστεί αρχαιολογικοί χώροι.
Από την εκμετάλλευση των παραλιών, είτε από τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης είτε από τους ιδιώτες, το κράτος θα λαμβάνει το 20% των εσόδων.
Η κατεπείγουσα απόφαση των υφυπουργών Εσωτερικών και Οικονομίας, κκ. Θ. Νάκου και Αντ. Μπέζα αντίστοιχα, αναφέρει χαρακτηριστικά: Παραχωρείται με αντάλλαγμα στους δήμους της χώρας το δικαίωμα της απλής χρήσης κοινόχρηστων χώρων αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, που βρίσκονται στα όρια της διοικητικής τους περιφέρειας, με στόχο να τις εκμεταλλευθούν εμπορικά, αποδίδοντας το 20% των εσόδων στο Δημόσιο.
Το δικαίωμα αυτό μάλιστα επιτρέπεται να μεταβιβαστεί μερικά ή ολικά από κάθε ΟΤΑ σε δική του αμιγή δημοτική ή κοινοτική επιχείρηση.
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στο άρθρο 2 της απόφασης, η απευθείας παραχώρηση της απλής χρήσης γίνεται για την άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού (όπως εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, καθισμάτων, ομπρελών, λειτουργία τροχήλατου αναψυκτηρίου κτλ.).
Η παραχώρηση ισχύει ως τις 31.12.2012. Δεν παραχωρείται η απλή χρήση των κοινοχρήστων χώρων μόνο στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Όταν η διαχείρισή τους ανήκει σε άλλους φορείς πλην του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών (Λιμενικά Ταμεία, Οργανισμούς Λιμένων, ΕΤΑ ΑΕ κτλ.).
Όταν υφίστανται νόμιμες παραχωρήσεις βάσει των διατάξεων των άρθρων 12 και 14 του Ν. 2971/2001 σε εμπορικές επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται χύδην φορτία, σε βιομηχανικές, βιοτεχνικές, ξενοδοχειακές, μεταλλευτικές, λατομικές, αλιευτικές επιχειρήσεις και υδατοκαλλιέργειες, είτε βάσει ενοχικής σχέσης αυτών με το Δημόσιο είτε βάσει μονομερούς πράξεως του Δημοσίου.
Όταν επ΄ αυτών υπάρχουν εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν σκοπούς εθνικής άμυνας και ασφαλείας ή έχει ανασταλεί ο κοινόχρηστος χαρακτήρας τους.
Όταν το εύρος του αιγιαλού ή της όχθης είναι μικρότερο των έξι μέτρων.

και προσέξτε:
Για την παραχώρηση του δικαιώματος χώρων αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης, που τελούν υπό καθεστώς ειδικής προστασίας (κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι, προστατευόμενες περιοχές, ευπαθή οικοσυστήματα, ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους και πολιτιστικού ενδιαφέροντος κτλ.) εφαρμόζονται οι ειδικές διατάξεις που διέπουν το καθεστώς αυτών και παραχωρούνται κατόπιν σύμφωνης γνώμης των αρμοδίων κατά περίπτωση υπουργών.

Το παραχωρούμενο δικαίωμα απλής χρήσης των παραλιών, όπως αναφέρεται ρητά στο άρθρο 6 της απόφασης, υπόκειται σε αντάλλαγμα, το οποίο «ορίζεται σε ποσοστό 20% επί των εσόδων που πραγματοποιεί ο ΟΤΑ ή η επιχείρηση τόσο από την άσκηση των δραστηριοτήτων τους όσο και από τα μισθωτικά ανταλλάγματα τρίτων.
Οι ΟΤΑ ή οι επιχειρήσεις (όπου έχει μεταβιβαστεί το δικαίωμα παραχώρησης) υποβάλλουν τα σχετικά στοιχεία (μισθωτήρια κτλ.) εντός δέκα ημερών, μετά τη λήξη κάθε ημερολογιακού εξαμήνου, στην οικεία Κτηματική Υπηρεσία, η οποία και εκδίδει σχετικό χρηματικό κατάλογο, για την απόδοση του ως άνω υπολογισθέντος ανταλλάγματος στην αρμόδια ΔΟΥ».
Η απόφαση απαγορεύει στους ΟΤΑ οποιαδήποτε επέμβαση που αλλοιώνει τη φυσική μορφολογία και τα βιοτικά στοιχεία των χώρων αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης, καθώς και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα αυτών, όπως η ανέγερση κάθε είδους κτίσματος ή η τοποθέτηση κατασκευάσματος που συνδέεται σταθερά με το έδαφος (πάκτωση με σκυρόδεμα, τσιμεντοστρώσεις, πλακοστρώσεις, επιχωματώσεις κτλ.), καθώς και η τοποθέτηση σκηνών και η στάθμευση τροχόσπιτων, αυτοκινήτων κτλ.
Απαγορεύεται ακόμη η τοποθέτηση πινακίδων, επιγραφών, ειδών από πλαστικό, ψυγείων, μπαρ, καθώς και κάθε είδους μη προβλεπόμενου από τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 13 του Ν. 2971/2001, προσωρινού ή μόνιμου χαρακτήρα (ξύλινα δάπεδα, στέγαστρα- τέντες κτλ.).

Σε περίπτωση λουτρικής εγκατάστασης, οι ΟΤΑ υποχρεούνται να μεριμνούν για πρόσληψη ναυαγοσωστών, τοποθέτηση κατάλληλων παρατηρητηρίων ναυαγοσωστών και γενικώς για τη λήψη μέτρων προστασίας και ασφαλείας των λουομένων, των εργαζομένων και όσων γενικά κινούνται στους χώρους αυτούς. Αν διαπιστώνονται καταπατήσεις ή αυθαίρετες επεμβάσεις επί των κοινοχρήστων χώρων, οι δήμοι οφείλουν να ενημερώνουν άμεσα τις κατά τόπους αρμόδιες κτηματικές υπηρεσίες, προκειμένου αυτές να προβαίνουν στη λήψη μέτρων προστασίας.
Το άρθρο 8 της απόφασης προβλέπει τη μεταβίβαση του δικαιώματος απλής χρήσης από τους ΟΤΑ ή τις δημοτικές επιχειρήσεις προς τρίτους, με σύναψη μισθωτικής σχέσης, έναντι ανταλλάγματος. Ως προϋποθέσεις τίθενται να μην υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των μισθωτών που ασκούν ομοειδή δραστηριότητα και να μη δημιουργούνται θέματα υποβάθμισης του περιβάλλοντος από την άσκηση της δραστηριότητας.
Επίσης πρέπει η μέγιστη κάλυψη χρήσης να μην υπερβαίνει το 50% του μεταβιβαζόμενου χώρου, ώστε να υπάρχουν οριζόντιοι και κάθετοι διάδρομοι τουλάχιστον ενός μέτρου και ελεύθερη λωρίδα κατά μήκος της ακτής πλάτους τουλάχιστον δύο μέτρων για την ελεύθερη κίνηση των λουομένων και την αποφυγή ατυχημάτων.
Αντιθέτως, δεν ισχύει πλέον ο περιορισμός των 500 τ.μ. για κάθε παραχώρηση για τις όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις.



kykladesnews.gr