«Ο πόλεμος δεν είναι μόνο τρομερός, είναι και τρομερά κερδοφόρος».
Απρίλιος 2007: Στρατιωτικά οχήματα σε στρατόπεδο του Αμερικανικού στρατού στο Κουβέιτ αναμένουν την αποστολή τους στη Μέση Ανατολή.
Μιλάμε για πολλές χιλιάδες τόνους αλουμινίου… Πηγή: http://www.msc.navy.mil/sealift/2007/April/kuwait.htm
Όταν, στην προηγούμενη καταχώρηση γράφαμε για τις φυλές αυτοχθόνων της ανατολικής Ινδίας που απειλούνται με ξεριζωμό από τις εταιρείες εξόρυξης βωξίτη, «για να συντηρηθεί ο σπάταλος τρόπος ζωής του σύγχρονου “πολιτισμένου” ανθρώπου», σκεφτόμασταν αυτοκίνητα, μαγειρικά σκεύη και κουτάκια μπύρας. ΛΑΘΟΣ ΤΕΡΑΣΤΙΟ.
Θα έπρεπε να σκεφτόμαστε βόμβες, άρματα μάχης και στρατιωτικά ελικόπτερα. Ή τουλάχιστον και αυτά.
«Το αλουμίνιο έχει γίνει το πιο σημαντικό υλικό του σύγχρονου πολέμου. Καμία μάχη δεν έιναι δυνατή και κανένας πόλεμος δεν μπορεί να διεξαχθεί επιτυχώς σήμερα, χωρίς να χρησιμοποιηθούν και να καταστραφούν τεράστιες ποσότητες αλουμινίου… Το αλουμίνιο είναι στρατηγικής σημασίας για την άμυνα… Το αλουμίνιο κάνει δυνατή την ύπαρξη πολεμικών και επιβατικών αεροπλάνων…
Το αλουμίνιο είναι απαραίτητο στα ατομικά όπλα, τόσο για την κατασκευή όσο και για την παράδοσή τους στο στόχο…
Το αλουμίνιο, τεράστιες ποσότητες από αυτό, κάνει τη διαφορά ανάμεσα στη νίκη και την ήττα…»
(Anderson, Dewey 1951. “Aluminum for Defence and Prosperity”).
Mια από τις βασικές, αν και κρυμμένες, κινητήριες δυνάμεις πίσω από την παραγωγή αλουμινίου είναι η βιομηχανία όπλων. Keep reading →